.

.

سروده های جواد کاظمینی
.

.

سروده های جواد کاظمینی

پر از راز

پر از واژه اند

 نگاهشان که میکنم تازه میفهمم که نمیفهمم!!

 دنیایی در مدارشان میچرخد...

 کتابهایی که بهترین صفحاتش در آنها گنجانده شده است و شاعرانی که به دست آنها شاعر شده اند و شاعرانی که به پای آنها شعر ریخته اند

پر از رمز

 پر از راز

 پر از حرفهایی که یا باید فیلسوف باشی تا بفهمیشان یا شاعر باشی که بسراییشان

 یک شب برفی را تصور کن یا مزرعه ی آفتاب گردان یا... نمیدانم

 نمیدانم ... 

اصلن هر چه در دنیا از همه زیباتر است را تصور کن

نگاهشان که میکنم تازه میفهمم که هیچ نمیفهمم

 چشمهایت را نگه دار میروم دهخدا بیاورم

جواد کاظمینی

نظرات 2 + ارسال نظر
امید جمعه 13 آذر 1394 ساعت 21:18

عالی بود

T جمعه 13 آذر 1394 ساعت 01:53

زیبا بود
ممنون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد